وقتی نیستی دستام میلرزه
توذهنم فکر میکنم نیستی تنم میلرزه
وای چه قدر دلتنگت میشم
وای چه قدر گریون میشم
بعد تواوقات تنهاییم قلم وکاغذ
بعدتوتنهاییم ،غمم به رو من بازه
رویای دلم ،نفسم تا کی بهونتو بگیرم؟
تاکی خودتو روی بالشم فرض کنم؟
چراهرچه تلاش میکنم دورتر میشم ازت؟
چرا وقتی فکرتو میکنم دلگیر میشم ازت؟
همه دارن واسمون تلاش میکنند
همه دارن خوشبختیمونو خاک میکنند
همه دارن تورو ازم میگیرن
همه دارن توراازم دور میککند
چشامو ببین همیشه نمه
چون جای تو ،تواتاقم کمه
نمیخوام گریه کنی چشمتو خیس کنی
دوس دارم تلاش کنی ،منو بغل کنی
فکر کنم ملاقاتمون قیامته
اون جا هم نامردی سلامته
فکر کنم باید تورو خیال کنم
تورو توزندگی همه جا نقاشی کنم
نمیتونم وقتی نیستی خوش باشم
نمیتونم تو نباشی باکسه دیگه ایی باشم
ولم نکن حتی تو خواب
بارفتنت زندگی را نکن سراب
وقتی نیستی زندگی مردابِ
وقتی نیستی مژه هام پرِ آبه
چه کردی بادلم چه کردی با من؟
چه کردی بازندگی،چرانیستی با من؟
چراباید حسرت دخترپسرا روبخورم؟
چرابایدبا نبودنت بغضمو بخورم؟
دوست دارم خندون باشی
دوست ندارم گریون باشی
گریه ی تو دلمو میسوزونه
نبودنت دلمو میرنجونه
اگرعشق بدِ چرافرهاد کشته شد؟
چرا مجنون دیونه لیلی شد؟
اگه بدِ باشه،اگرحقیقته
اگرتلخه چراغم غنیمته؟
دیگه نا ندارم گریه هام شاهدن
درسته اشک میریزم هنوزچشام سالمن
لحظه خداحافظی تلخه برام
یک لحظه نبودنت مرگه برام